Existentiële begeleiding

In de loop van hun leven komen mensen er soms achter dat dingen niet (meer) lopen zoals ze gedacht hadden of zoals ze zouden willen. Vaak verhouden deze schijnbare verstoringen van het eigen levenspad zich tot grotere thema’s en vragen in het leven van de mens. Hierbij kan me denken aan vragen en gevoelens rond dood, zinloosheid, eenzaamheid, geluk, vrijheid en schuld. Deze zwaar klinkende thema’s zitten echter vaak vermomd in hele praktische of tastbare levenssituaties van iedere dag.

Schijnbaar ‘gewone’ situaties of veranderingen in het leven rond bijvoorbeeld relatie, gezin, vrienden of job kunnen aanleiding geven tot wat we noemen: existentiële spanningen. Existentieel wil zeggen dat het gaat over de kern van je mens-zijn. Existentiële spanningen grijpen dus aan op de kern van ons bestaan als individu en confronteren ons met diep gewortelde vragen (bijvoorbeeld: wie ben ik eigenlijk? wat beteken ik in dit leven wat? Wat verwacht ik van anderen en wat verwachten zij van mij?). Existentiële begeleiding kenmerkt zich door het maken van ruimte voor de moeilijkheden die ervaren worden bij deze spanningen.

Vaak lopen mensen vast in keuzes en beslissingen die ze willen of moeten maken en geraken ze niet echt verder in hun leven op dat moment.

Tijdens de existentiële begeleiding worden diverse kaders en inzichten uit verschillende psychologische en filosofische invalshoeken vertaald, begrijpbaar en hanteerbaar gemaakt binnen het unieke levensverhaal van de cliënt. Met andere woorden, de therapeut probeert handvatten aan te reiken vanuit psychologische en filosofische inzichten. Toch is er ook voldoende ruimte voor eigen inbreng van de cliënt en blijft existentiële begeleiding gekenmerkt door een fundamenteel interactief proces waarbij de therapeut en de cliënt samen op zoek gaan naar zinvolle handvatten om de betroffen levensfacetten weer terug op de sporen te krijgen.

Anderzijds is existentiële begeleiding geen psychotherapie omdat een aantal typische elementen van het psychotherapeutische proces ontbreken. Zo zijn bijvoorbeeld de hulpvraag (en soms ook de lijdensdruk) van de cliënt veel minder uitgesproken en neemt de therapeut een andere rol aan. Anders gesteld, existentiële begeleiding is meer een proces van ‘begeleiden’ dan van ‘therapie’.

** Waarom existentiële begeleiding ?

Waarmee kan je zoal terecht in existentiële begeleiding? Eigenlijk kunnen tal van levenssituaties aanleiding zijn. Vaak gaat het over intensere momenten in iemands leven, volgend op of voorafgaand aan (ingrijpende) veranderingen of beslissingen. Misschien toch enkele voorbeelden …

° Keuzes die te maken hebben met je werk
° Onverwachte mogelijkheden die wel heel wat verandering zouden teweeg brengen
° Je ervaart vaak momenten van leegte en sleur en je wil dingen in je leven veranderen
° Belangrijke mensen in je omgeving zijn weggevallen en weet niet goed hoe hiermee om te gaan
° Er spelen zich al langere tijd moeilijkheden af in je relatie en je voelt aan dat er grote beslissingen op til staan, maar weet niet goed hoe dit aan te pakken
° Er worden dingen van je verwacht maar jij vindt die niet zo evident, bijvoorbeeld studiekeuze
° Je partner wil erg graag kinderen maar jij weet niet of je er wel aan toe bent
° Hoe ga je om met keerpunt-momenten zoals huwelijk, geboorte, uithuizen en verhuizen,…